- okulawić
- okulawić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIb, okulawićwię, okulawićwi, okulawićwiony {{/stl_8}}{{stl_7}}'uczynić kulawym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Okulawić konia. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
okulawić
Look at other dictionaries:
okulawić — dk VIa, okulawićwię, okulawićwisz, okulawićlaw, okulawićwił, okulawićwiony «uczynić kulawym» Okulawić konia. okulawić się strona zwrotna czas. okulawić … Słownik języka polskiego
o- — 1. «przedrostek nadający czasownikowi podstawowemu uzupełniający odcień znaczeniowy: ogarnięcie czegoś z różnych stron lub ogarnięcie częściowe, skierowanie czegoś w dół lub wstecz, przeniesienie czynności na inny typ przedmiotu niż ten, do… … Słownik języka polskiego
okulawienie — n I rzecz. od okulawić a. okulawieć … Słownik języka polskiego
